Kılavuz Terimlerinin şekillerle açıklaması
İç ve Dış diş açma
Pay: Eşleşen parçalar arasında asgari boşluk.
Diş Açısı: Bir eksenel düzlemde ölçülen bir dişin
yanakları arasında bulunan açı.
Arka Koniklik: Kılavuzun dişli kısmında hafif bir
koniklik olup, şaftın çapı, ön pahınkinden daha küçüktür.
Temel: Tüm varyasyonların yapıldığı teorik veya
nominal standart büyüklük.
Pah: Dişli bölümün ön ucundaki konik ve kesici
dişliler. Genel pah şekilleri koniktir, 8 ila 10 diş uzunluğunda, çalışan, 3
ila 5 diş,
Yarı (veya değiştirilmiş) taban = 2.5
- 3 diş ve dip, 1-1 / 2 diş.
Tepe: Üst yüzey, bir dişin iki yanını birleştirir.
Kesme Yüzeyi: Düzlüğün önde gelen tarafı.
Diş Kanalları: Kılavuz çekme işleminde oluşan talaşın
iletilmesi için bir kılavuzda oluşturulan uzunlamasına kanallar.
Uç: Düzlüğün sonraki tarafı.
Diş Yüksekliği: Profilde, tepe ile dip arasındaki
mesafe Eksene ölçülen diş kesiti.
Sırt yüzeyi: Konkav bir kesme yüzeyi. Bu, farklı
malzemeler ve koşullar için farklılık gösterebilir.
Atlamalı Diş: Alternatif dişler, kılavuzdan
çıkarılarak diş yapısı sanki bir dolu bir boş gibi yapılır.
Öz Çapı: Bir kılavuzun kanalları arasında kalan
bölümler.
Öncü Diş Mesafesi: Vida dişinin eksensel olarak bir
tur ilerlediği mesafe.
Ana Çap: Düz bir vida dişindeki vidanın veya somunun
en büyük çapı.
Minör Çap: Düz bir vida dişindeki vidanın veya
somunun en küçük çapı.
Boyun: Vidalı kısım ile gövde arasındaki bazı
kılavuzlarda azalan çap.
Hatve: Bir dişin bir noktasından bir sonraki dişin
karşılık gelen bir noktasına olan eksene paralel olarak ölçülen mesafedir.
Hatve Çapı: Düz bir vida dişinde, dişin dolu kısmının
ölçüsü ile dişin boş kısmının ölçüsünün eşit olduğu noktadan geçen silindirin
çapıdır.
Nokta Çapı: Kılavuzun önündeki pahlı kısımın çapıdır.
Radyal: Bir düzlemin düz yüzü, düzlemi kılavuzun
ekseninden geçer.
Rahatlatma Açısı: kesme yüzünün, büyük çapta kesme
yüzeyi ile kesişen bir eksenel düzleme göre açısı.
Rahatlatma: Talaşın kesici kenarın arkasına
atılmasını ve kılavuzla iş parçası arasında bir miktar boşluk olmasını sağlar.
Ayrıca, geri konikliğe bakabilirsiniz.
Pah rahatlatması: Kesici dişlerin yer aldığı kısımdaki radyal rahatlama boşluğudur.
Eş Merkezli rahatlatma: Eş merkezli bir kenar
boşluğundan başlayarak zırhtan itibaren radyal rahatlama boşluğu.
Dış merkezli rahatlama: Kesme kenarından başlayıp
topuğa devam eden diş formundaki radyal rahatlama.
Öz: İki bitişik dişin yanlarını birleştiren alt
yüzey.
Şaft Yan veya Yan Etek dişi: tepeyi köküne bağlayan
dişin yüzeyi. Sap bölümü.
Sipiral Nokta: İlk birkaç diş üzerinde kesme hareketi
sağlamak için düz alana eğik durumda bulunan kesme kenarı zemini.
Kare: Kılavuun en sonunda bulunan ve kılavuzun
kullanılmasında yönlendirmeyi sağlayan kare
Diş: Daha önceden açılmış delikte dişleri oluşturan
kılavuzun helisel formdaki bölümü
Diş açma açışı: Dişin helezonunun eksen doğrultusuna
dik bir düzlem ile hatve çapında yaptığı açı.
Inç başına diş: Her bir inç uzunluğuna düşüne diş
sayısı
Tek Diş: Bir hatve kadar ağızlatılmış diş
İki Diş: İki hatve kadar ağızlatılmış diş
Üç Diş: Üç hatve kadar ağızlatılmış diş
KILAVUZ YÜZEY İŞLEMLERİ
Genel olarak, ideal şartlar altında düzgün bir şekilde
tasarlanmış ve kullanılan bir kılavuz, yüzeysel işlemler kullanılmaksızın güzel
yüzey sonuçları üretecektir. Ancak, belirli koşullar ve malzemeler çeşitli
malzemeler düşünüldüğünde, ilave kılavuz ömrü, finişte yüzeyde iyileşme ve
mastarı kullanımına daha uygun hale getirmek amaçlı olarak kılavuzlara yüzey
işlemleri uygulanmaktadır.
Uygulanan işlemler iki gruba ayrılabilir: yüzeye nüfuz
edenler ve dış yüzeyin kendisine uygulananlar.
İkinci grup, TiN, TiCN, TiAlN ve oksit kaplamalar gibi
harici muameleleri de içeren daha geniş seçenek yelpazesini kapsamaktadır.
Buhar Menevişi: Bitmiş kılavuzun yüzeyinde buhar
fırını vasıtasıyla üretilen siyah oksitli bir yüzey (Fe3O4) oluşturulur. Bu
oksitlenmiş yüzey gözeneklidir ve kesme sıvısının kılavuzun çalışma bölümünde
tutulmasına yardımcı olur. Buhar oksitinin performansında iyileşme gösterdiği
malzemeler paslanmaz çelikler, çelikler ve dövme çelikler, sıcak ve soğuk
haddelenmiş çelikler ve yüksek nikel alaşımlarıdır.
Nitrür: Bir iyon fırını vasıtasıyla; üretilmiş bir
kılavuzun yüzeyinde, yaklaşık 69 HRC olan sert yüzeysel bir tabaka
oluşturmaktır. Nitrür yüzey işleminin avantajları, daha yüksek yüzey
sertliğinden dolayı aşınma direncindeki artırır. Bu yüzey işlemi, dökme demir,
plastik ve yüksek silikon dökme alüminyum gibi sert malzemelerde çok etkilidir.
Not: Bir nitrit yüzey işlemi seçilirken çok dikkatli olun,
çünkü artan sertlik, hızlı spiral kılavuzlar ve NO:2 ‘den küçük çaplı
kılavuzlar için önerilmez.
Titanyum nitrit (TiN): PVD kaplama teknolojisi
kullanılarak bitmiş bir kılavuzun yüzeyine ince bir kaplama (yaklaşık 0.0001)
uygulanmıştır. TiN kaplama yüzey sertliğini ve aşınma direncini arttırır.
Standart takımlar üzerinde TiN kaplamanın kullanılması, paslanmaz çelikler,
çelik dövme parçaları, takım ve kalıp çelikleri ve sıcak ve soğuk haddelenmiş
çelikler gibi daha sert malzemelerde (32 HRC’ye kadar) takım ömrünü artırmaya
yardımcı olacaktır. TiN kaplaması aynı zamanda su bazlı kesme sıvılarıyla da
çok iyi çalışır.
Titanyum Karbon Nitrit (TiCN): TiN’ye benzer şekilde,
TiCN PVD kaplama teknolojisi kullanılarak uygulanır. Bu kaplama, yüksek
sertliği (yaklaşık 2800 vicker) ve Nitritin ısıl direnç özelliğine sahiptir.
Daha düşük sürtünme katsayısı, TiCN kaplı takımlar üzerinde %75 oranında
kuvveti azaltmaya yardımcı olur. Bu özellikler, TiCN’yi demir dışı metal ve
sertleştirilmiş çeliklerde özellikle yararlı kılmaktadır.
Titanyum Alüminyum Nitrür (TiAlN): TiAlN, PVD kaplama
teknolojisi kullanılarak uygulanır. Alüminyum ilavesi sürtünmeyi azaltır ve
kaplama oksidasyon sıcaklığını arttırır. Sonuç olarak, TiAlN ısı ve oksidasyon
aşınmasına karşı artan bir dirence sahiptir. Bu, TiAlN’yi Yüksek Hız / Yüksek Isı
uygulamaları için daha uygun hale getirir. OSG’nin özel TiAlN kaplaması birçok
kılavuzumuzda yer almaktadır.
Krom nitrit (CrN): Aşırı yüksek yüzey kayganlığı,
CrN’yi demir dışı malzemeler için uygun kaplama seçimi yapar. Alüminyum
(6061, 7075, vb.) Ve bakır alaşımları (bronz, pirinç vb.)
Isı oluştuğunda takıma yapışma eğiliminde oldukları biliniyor. Bu kaplama,
sertliğin artırılması sırasında, bu malzemeler işlenirken oluşan sürtünme
miktarını azaltarak ısının etkilerini ortadan kaldırır.
Elmas: Grafit, alüminyum ve bakır alaşımları için idealdir. Parlak ve pürüzsüz yüzeyi nedeniyle yaygın olarak “” Pırlanta benzeri”” bir kaplama ile karıştırılan bu kaplama, rakiplerin elmas kaplaması ve PVD kaplamalı takımlarından çok daha fazla ömür sağlar. Özel işlemler takıma yüksek oranda yapışmayı sağlar ve alaşımın dökülmesini önler.”
PAH FORMLARI
Kılavuz Tipleri ve Özellikleri
